SLS i FDM to dwie najpopularniejsze technologie druku 3D stosowane do produkcji funkcjonalnych części. Głównym tego powodem są przede wszystkim właściwości wytrzymałościowe drukowanych detali. Technologie te jednak znacznie różnią się od siebie na wielu płaszczyznach i wykorzystywane są zazwyczaj do zupełnie innych zastosowań.CZAS DRUKU I NAKŁADYPierwszą rzucającą się w oczy różnicą pomiędzy technologiami jest czas realizacji zamówień. Zazwyczaj w technologii FDM czas to około 1-4 dni roboczych a w technologii SLS to 3-7 dni roboczych. Z czego to wynika? Wynika to z charakterystyki samego procesu. W technologii FDM nie ma problemu, żeby wydrukować pojedynczy detal. Czas realizacji zależy tylko od obłożenia drukarek w danym czasie. Zazwyczaj praktykuje się pozostawienie jednej wolnej drukarki na zamówienia “na wczoraj”, więc często jesteśmy w stanie wydrukować nieduże części nawet na ten sam dzień.
W technologii spiekaniu proszków (SLS) sytuacja jest inna. Aby rozpocząć proces druku musimy wypełnić jak największą część komory roboczej detalami.
W praktyce rozwiązuje się to tak, że drukowanie odbywa się raz w tygodniu po zebraniu wszystkich zamówień z 7 dni. Sam proces jest zdecydowanie dłuższy (trwa zazwyczaj około 12 godzin), a do tego części po wyjęciu z drukarki wymagają dodatkowej obróbki oczyszczenia ich z niespieczonego proszku. Dlatego minimalny czas realizacji to minimum 3 dni. Zaletą technologii jest jednak to, że proces jest wydajniejszy. W technologii FDM w ciągu doby jesteśmy w stanie wyprodukować około 500 g części z jednej drukarki, a w technologii SLS około 2-3 kg części w tym samym czasie.Podsumowywując, technologia FDM jest lepsza gdy chcemy wydrukować bardzo szybko na przykład część zamienną do maszyny, SLS będzie natomiast dobrym rozwiązaniem gdy będziemy chcieli wydrukować jak najszybciej krótką serię części.GEOMETRIA CZĘŚCIDruk 3D generalnie daje zupełnie nowe możliwości w geometrii wytwarzanych części, jednak pomiędzy FDM a SLS jest jeszcze drobna różnica. W technologii FDM musimy pamiętać o tym, że wszystkie elementy “wiszące” czyli tzw. mosty muszą być podparte strukturami podporowymi. Musimy mieć możliwość usunięcia tych podpór co jest pewnym ograniczeniem. W technologii spiekania proszków rolę podpór pełni nam proszek który nie został spieczony, który można w łatwy sposób wydmuchać z trudno dostępnych miejsc. To powoduje, że przy bardziej skomplikowanych geometrycznie częściach technologia SLS dużo lepiej się sprawdza niż w technologii FDM.
Dla tych prototypów, z uwagi na skomplikowaną geometrię, technologia SLS była lepszym rozwiązaniemWybierając technologię druku 3D zawsze musimy się zastanowić co jest kluczowym elementem projektu, w jakim celu część jest wytwarzana i jak ona będzie pracowała. Jest jeszcze sporo innych kryteriów wyboru technologii, które będziemy analizować w kolejnych wpisach. 
W technologii spiekaniu proszków (SLS) sytuacja jest inna. Aby rozpocząć proces druku musimy wypełnić jak największą część komory roboczej detalami.
W praktyce rozwiązuje się to tak, że drukowanie odbywa się raz w tygodniu po zebraniu wszystkich zamówień z 7 dni. Sam proces jest zdecydowanie dłuższy (trwa zazwyczaj około 12 godzin), a do tego części po wyjęciu z drukarki wymagają dodatkowej obróbki oczyszczenia ich z niespieczonego proszku. Dlatego minimalny czas realizacji to minimum 3 dni. Zaletą technologii jest jednak to, że proces jest wydajniejszy. W technologii FDM w ciągu doby jesteśmy w stanie wyprodukować około 500 g części z jednej drukarki, a w technologii SLS około 2-3 kg części w tym samym czasie.Podsumowywując, technologia FDM jest lepsza gdy chcemy wydrukować bardzo szybko na przykład część zamienną do maszyny, SLS będzie natomiast dobrym rozwiązaniem gdy będziemy chcieli wydrukować jak najszybciej krótką serię części.GEOMETRIA CZĘŚCIDruk 3D generalnie daje zupełnie nowe możliwości w geometrii wytwarzanych części, jednak pomiędzy FDM a SLS jest jeszcze drobna różnica. W technologii FDM musimy pamiętać o tym, że wszystkie elementy “wiszące” czyli tzw. mosty muszą być podparte strukturami podporowymi. Musimy mieć możliwość usunięcia tych podpór co jest pewnym ograniczeniem. W technologii spiekania proszków rolę podpór pełni nam proszek który nie został spieczony, który można w łatwy sposób wydmuchać z trudno dostępnych miejsc. To powoduje, że przy bardziej skomplikowanych geometrycznie częściach technologia SLS dużo lepiej się sprawdza niż w technologii FDM.
Dla tych prototypów, z uwagi na skomplikowaną geometrię, technologia SLS była lepszym rozwiązaniemWybierając technologię druku 3D zawsze musimy się zastanowić co jest kluczowym elementem projektu, w jakim celu część jest wytwarzana i jak ona będzie pracowała. Jest jeszcze sporo innych kryteriów wyboru technologii, które będziemy analizować w kolejnych wpisach. Założyciel Cubic Inch, pasjonat druku 3D, inżynier, człowiek gór i oceanu.